A medida que as persoas envellecen, o descenso da función cerebral faise máis evidente. Entre os individuos de 20 a 49 anos, a maioría comeza a notar un descenso da función cognitiva cando experimenta perda de memoria ou esquecemento. Para os de 50 a 59 anos, a constatación do declive cognitivo adoita ocorrer cando comezan a experimentar unha caída notable na memoria.
Ao explorar formas de mellorar a función cerebral, os diferentes grupos de idade céntranse en diferentes aspectos. As persoas de 20 a 29 anos tenden a centrarse en mellorar o sono para aumentar o rendemento cerebral (44,7%), mentres que as persoas de 30 a 39 anos están máis interesadas en reducir a fatiga (47,5%). Para os de 40-59 anos, a mellora da atención considérase clave para mellorar a función cerebral (40-49 anos: 44%, 50-59 anos: 43,4%).
Ingredientes populares no mercado de saúde cerebral de Xapón
En liña coa tendencia global de buscar un estilo de vida saudable, o mercado de alimentos funcionais de Xapón enfatiza especialmente as solucións para problemas de saúde específicos, sendo a saúde cerebral un punto focal importante. Ata o 11 de decembro de 2024, Xapón rexistrara 1.012 alimentos funcionais (segundo datos oficiais), dos cales 79 estaban relacionados coa saúde cerebral. Entre estes, GABA foi o ingrediente máis utilizado, seguido deluteína/zeaxantina, extracto de folla de ginkgo (flavonoides, terpenoides),DHA, Bifidobacterium MCC1274, saponinas de Portulaca oleracea, paclitaxel, péptidos de imidazolidina,PQQe ergotioneína.
1. GABA
O GABA (ácido γ-aminobutírico) é un aminoácido non proteinoxénico detectado por primeira vez por Steward e colegas no tecido de tubérculos de pataca en 1949. En 1950, Roberts et al. identificou GABA en cerebros de mamíferos, formado a través da α-descarboxilación irreversible do glutamato ou dos seus sales, catalizado pola glutamato descarboxilase.
O GABA é un neurotransmisor crítico que se atopa amplamente no sistema nervioso dos mamíferos. A súa función principal é reducir a excitabilidade neuronal inhibindo a transmisión de sinais neuronais. No cerebro, o equilibrio entre a neurotransmisión inhibitoria mediada polo GABA e a neurotransmisión excitadora mediada polo glutamato é esencial para manter a estabilidade da membrana celular e a función neuronal normal.
Os estudos demostran que o GABA pode inhibir os cambios neurodexenerativos e mellorar a memoria e as funcións cognitivas. Estudos en animais suxiren que o GABA mellora a memoria a longo prazo en ratos con deterioro cognitivo e promove a proliferación de células neuroendocrinas PC-12. Nos ensaios clínicos, demostrouse que o GABA aumenta os niveis séricos de factor neurotrófico derivado do cerebro (BDNF) e reduce o risco de demencia e enfermidade de Alzheimer en mulleres de mediana idade.
Ademais, GABA ten efectos positivos sobre o estado de ánimo, o estrés, a fatiga e o sono. A investigación indica que unha mestura de GABA e L-teanina pode reducir a latencia do sono, aumentar a duración do sono e regular a expresión das subunidades do receptor GABA e glutamato GluN1.
2. Luteína/Zeaxantina
Luteínaé un carotenoide osixenado composto por oito residuos de isopreno, un polieno insaturado que contén nove dobres enlaces, que absorbe e emite luz a lonxitudes de onda específicas, dándolle propiedades de cor únicas.Zeaxantinaé un isómero da luteína, que difire na posición do dobre enlace no anel.
Luteína e zeaxantinason os pigmentos primarios da retina. A luteína atópase principalmente na retina periférica, mentres que a zeaxantina concéntrase na mácula central. Os efectos protectores da luteína e da zeaxantina para os ollos inclúen a mellora da visión, a prevención da dexeneración macular relacionada coa idade (DMAE), as cataratas, o glaucoma e a prevención da retinopatía en bebés prematuros.
En 2017, investigadores da Universidade de Xeorxia descubriron que a luteína e a zeaxantina inflúen positivamente na saúde cerebral dos adultos maiores. O estudo indicou que os participantes con niveis máis altos de luteína e zeaxantina mostraron menor actividade cerebral cando realizaban tarefas de recordo de palabras, o que suxire unha maior eficiencia neuronal.
Ademais, un estudo informou de que Lutemax 2020, un suplemento de luteína de Omeo, aumentou significativamente o nivel de BDNF (factor neurotrófico derivado do cerebro), unha proteína crítica implicada na plasticidade neural e crucial para o crecemento e diferenciación das neuronas, e asociada con mellora da aprendizaxe, da memoria e da función cognitiva.
(Fórmulas estruturais de luteína e zeaxantina)
3. Extracto de folla de ginkgo (flavonoides, terpenoides)
Ginkgo biloba, a única especie que sobrevive da familia do ginkgo, chámase a miúdo "fósil vivo". As súas follas e sementes úsanse habitualmente na investigación farmacolóxica e son un dos medicamentos naturais máis utilizados en todo o mundo. Os compostos activos do extracto de follas de ginkgo son principalmente flavonoides e terpenoides, que posúen propiedades como axudar á redución de lípidos, efectos antioxidantes, mellorar a memoria, aliviar a fatiga ocular e ofrecer protección contra o dano químico do fígado.
A monografía da Organización Mundial da Saúde sobre plantas medicinais especifica que normalizadaginkgoOs extractos de follas deben conter 22-27% de glicósidos flavonoides e 5-7% de terpenoides, cun contido de ácido ginkgólico inferior a 5 mg/kg. En Xapón, a Health and Nutrition Food Association estableceu estándares de calidade para o extracto de follas de ginkgo, requirindo un contido de glicósido de flavonoides de polo menos un 24% e un contido de terpenoides de polo menos un 6%, mantendo o ácido ginkgolico por debaixo de 5 ppm. A inxestión diaria recomendada para adultos está entre 60 e 240 mg.
Os estudos demostraron que o consumo a longo prazo de extracto de folla de ginkgo estandarizado, en comparación cun placebo, pode mellorar significativamente certas funcións cognitivas, incluíndo a precisión da memoria e as capacidades de xuízo. Ademais, informouse que o extracto de ginkgo mellora o fluxo sanguíneo e a actividade cerebral.
4. DHA
O DHA (ácido docosahexaenoico) é un ácido graxo poliinsaturado de cadea longa omega-3 (PUFA). É abundante nos mariscos e os seus produtos, especialmente os peixes graxos, que achegan 0,68-1,3 gramos de DHA por cada 100 gramos. Os alimentos de orixe animal como ovos e carne conteñen cantidades máis pequenas de DHA. Ademais, o leite materno humano e o leite doutros mamíferos tamén conteñen DHA. A investigación realizada en máis de 2.400 mulleres en 65 estudos descubriu que a concentración media de DHA no leite materno é do 0,32% do peso total de ácidos graxos, que varía entre o 0,06% e o 1,4%, sendo as poboacións costeiras as concentracións máis altas de DHA no leite materno.
O DHA está asociado co desenvolvemento, función e enfermidades do cerebro. Unha ampla investigación mostra que o DHA pode mellorar a neurotransmisión, o crecemento neuronal, a plasticidade sináptica e a liberación de neurotransmisores. Unha metaanálise de 15 ensaios controlados aleatorios mostrou que unha inxestión diaria media de 580 mg de DHA mellorou significativamente a memoria episódica en adultos sans (18-90 anos) e aqueles con deterioro cognitivo leve.
Os mecanismos de acción do DHA inclúen: 1) restaurar a relación n-3/n-6 PUFA; 2) inhibición da neuroinflamación relacionada coa idade causada pola sobreactivación das células microgliales M1; 3) suprimir o fenotipo do astrocito A1 reducindo os marcadores A1 como C3 e S100B; 4) inhibindo eficazmente a vía de sinalización proBDNF/p75 sen alterar a sinalización da quinase B asociada ao factor neurotrófico derivado do cerebro; e 5) promover a supervivencia neuronal aumentando os niveis de fosfatidilserina, o que facilita a translocación e activación da membrana da proteína quinase B (Akt).
5. Bifidobacterium MCC1274
O intestino, a miúdo denominado "segundo cerebro", demostrou ter interaccións significativas co cerebro. O intestino, como órgano con movemento autónomo, pode funcionar de forma independente sen instrución directa do cerebro. Non obstante, a conexión entre o intestino e o cerebro mantense a través do sistema nervioso autónomo, os sinais hormonais e as citocinas, formando o que se coñece como o "eixe intestino-cerebro".
A investigación revelou que as bacterias intestinais xogan un papel na acumulación de proteína β-amiloide, un marcador patolóxico clave na enfermidade de Alzheimer. En comparación cos controis sans, os pacientes con Alzheimer reduciron a diversidade da microbiota intestinal, cunha diminución da abundancia relativa de Bifidobacterium.
Nos estudos de intervención humana en individuos con deterioro cognitivo leve (MCI), o consumo de Bifidobacterium MCC1274 mellorou significativamente o rendemento cognitivo na proba de memoria conductual de Rivermead (RBANS). Tamén se melloraron significativamente as puntuacións en áreas como a memoria inmediata, a capacidade visual-espacial, o procesamento complexo e a memoria atrasada.
Hora de publicación: 06-xan-2025